In het ziekenhuis waar ik werk zijn we tijdens avond-, nacht- en weekenddiensten bereikbaar voor spoedgevallen. Meer dan geregeld worden we tijdens zo’n bereikbaarheidsdienst gebeld voor een keizersnede.
Tijdens een bereikbaarheidsdienst werden mijn collega’s en ik midden in de nacht gebeld voor een keizersnede. Tijdens deze ingreep was ik de omloop en mijn collega Jessica de instrumenterende.
In de opdekruimte gaf ik haar zo snel als mogelijk alle benodigdheden voor de ingreep zodat zij haar instrumententafel kon opdekken.
In de tussentijd kwam de patiënt met haar partner op de operatiekamer aan. Er gebeurt voor de aanstaande ouders een hoop om hen heen. Veel personeel op de operatiekamer. Iedereen heeft zijn eigen taak en rol. Indrukwekkend als dit ineens op je af komt!
Time-out procedure
Even een kort moment van rust tussendoor; een veiligheidscheck. Hierbij bespreken we de bijzonderheden over de patiënt en/of de operatie. Hebben we de juiste patiënt, welke operatie gaan we doen, zijn er allergieën bekend etc. worden doorgenomen. Voor de keizersnede is afgesproken dat mevrouw een ruggenprik krijgt.
Mijn collega heeft haar instrumententafel inmiddels opgedekt in de aangrenzende opdekruimte. ik draag de informatie over van de veiligheidscheck. Hierna is het tijd om met de instrumententafels naar binnen te gaan. De aanstaande vader krijgt een kruk naast zijn partner die op de operatietafel ligt. Mijn collega geeft een steriele jas en handschoenen aan de gynaecoloog. Na het schoonmaken (met desinfectiemiddel) van de operatieplek wordt het operatiegebied met doeken bedekt.
Voor de start testen we altijd of de verdoving voldoende werkzaam is. Met een pincet wordt even hard geknepen op de plek van de incisie. Mevrouw geeft aan niets te voelen dus we kunnen starten met de operatie. Als omloop maak ik, als de situatie het toelaat, foto’s van de geboorte van de baby. Van de aanstaande vader krijg ik het fototoestel dat ik hiervoor mag gebruiken.
Onrust bij de anesthesie
De operatie verloopt voorspoedig. Daarentegen wordt het bij de anesthesie ineens onrustig. We hebben er namelijk ineens een patiënt bij. De aanstaande vader voelt zich niet zo lekker worden. Het zal wellicht de spanning zijn voor de gehele situatie.
Wij zijn er alert op en weten wat we moeten doen. “Gaat u maar even van de kruk af en met uw hoofd tussen de knieën tegen de wand zitten. Rustig ademhalen. Via de neus in en via de mond uit.” De meeste partners knappen hier snel van op. Aangezien de aanstaande moeder stabiel is en de anesthesioloog en anesthesiemedewerker samen zijn richt 1 van hen zich op de vader.
De ingezette ademhalingsoefening heeft echter onvoldoende effect. Vader is nog aanspreekbaar maar wordt slapper. “Gaat u maar even op de grond liggen.”
Foto’s maken
Ondertussen gaat de operatie verder en de baby wordt bijna geboren. Ik maak foto’s van de geboorte. Hierdoor kan de aanstaande vader de geboorte van zijn kind later toch nog zien in het fotoboek.
Zoals gebruikelijk maak ik een foto van de klok om het tijdstip van de geboorte vast te leggen. En daarna richt ik de fotocamera op de vader. Hij ligt nog steeds op de grond bij te komen van zijn flauwte. Met de opmerking dat ook deze situatie vereeuwigd moet worden voor in het foto album maak ik een foto van hem.
Beroepsgeheim
Waar de kracht ineens vandaan kwam weet ik niet maar de vader kwam een stukje omhoog en riep met een grijns op zijn gezicht naar mijn collega die instrumenteert; “Hey Jessica, hopelijk ga je dit niet thuis aan Jeroen (de man van Jessica) vertellen. Dan weet heel de voetbalclub straks dat ik niet tegen de spanning kon.”
Mijn collega kijkt verbaasd naar de man op de grond en roept uitbundig terug: “Hey, ben jij het! Ik had je helemaal niet herkend door de operatiemuts en het mondmasker…”
Gelukkig was de kersverse vader hierna snel weer volledig bijgetrokken en kon hij samen met zijn vrouw genieten van hun gezonde kindje die bij de vrouw op de borst was gelegd.
Deel dit artikel:
Lees ook de andere interviews!
